چهارصد و هشتاد و یک
همه روزها میگذرن و ازشون هیچی نمیمونه، نه خنده ات نه گریه ات.
+ نوشته شده در دوشنبه نهم اسفند ۱۴۰۰ ساعت 9:6 توسط Sahra
|
نجات دهنده خوابه.
هو گیوز عه شت؟
تلاش های موفق و ناموفق و کج و معوج در جهت نوشتن. بنده زبان‌ها، کلمات، آهنگ‌ها. در آرزوی باریستا شدن. کوییر. مرید آقام رورونا زورو، اگر نیستم دارم وان‌پیس می‌بینم.
نوشتههای پیشین
- شهریور ۱۴۰۴
- مرداد ۱۴۰۴
- تیر ۱۴۰۴
- خرداد ۱۴۰۴
- اردیبهشت ۱۴۰۴
- فروردین ۱۴۰۴
- بهمن ۱۴۰۳
- دی ۱۴۰۳
- آذر ۱۴۰۳
- آبان ۱۴۰۳
- مهر ۱۴۰۳
- شهریور ۱۴۰۳
- مرداد ۱۴۰۳
- تیر ۱۴۰۳
- خرداد ۱۴۰۳
- اردیبهشت ۱۴۰۳
- فروردین ۱۴۰۳
- اسفند ۱۴۰۲
- بهمن ۱۴۰۲
- دی ۱۴۰۲
- آذر ۱۴۰۲
- آبان ۱۴۰۲
- مهر ۱۴۰۲
- شهریور ۱۴۰۲
- مرداد ۱۴۰۲
- تیر ۱۴۰۲
- خرداد ۱۴۰۲
- اردیبهشت ۱۴۰۲
- فروردین ۱۴۰۲
- اسفند ۱۴۰۱
- بهمن ۱۴۰۱
- دی ۱۴۰۱
- آذر ۱۴۰۱
- آبان ۱۴۰۱
- مهر ۱۴۰۱
- شهریور ۱۴۰۱
- آرشيو
آرشیو موضوعی
پیوندها
- صحبتی با قادر مطلق
- آواز زنجیر
- اعتبار سخن عام چه خواهد بودن
- داری چه غلطی با خودت و زندگیت میکنی؟
- یه بار دیگه از غیرممکن حرف بزن تا لهت کنم.
- Never ever
- بیا و نزار چاییمو توی سکوت بخورم
- "چرا از دنیای غیربلاگفا بدم میاد" از زبان پستو.
- بلاگفا از زبان راینو.
- کاش من نوشته بودمش.
- من پر از وسوسه های رفتنم...
- پس بهترین زمان برای تغییر الآنه.
- برگشتنم به نقطه شروع..